เกริ่นนำ
สวัสดีครับ ต้องขอกล่าวแนะนำตัวเองสักนิดนึง ผมชื่อ แมกไม้ โดยปกติเพื่อนจะเรียก มม. (ออกเสียงว่า มอ มอ) ปัจจุบัน ทำงานในสายงาน ไอที พัฒนาระบบ ซึ่ง เรียกกันง่ายๆ ว่า โปรแกรมเมอร์ หรือ ชอบให้เรียกว่า Software Developer มากกว่า เพราะว่าทำมากกว่าหนึ่งอย่างครับ แหะๆ
ความตั้งใจในการสร้างบล๊อคนี้ คือบันทึกความทรงจำในการออกกำลังกายต่างๆ และแลกเปลี่ยนประสบการณ์จากผู้รู้ต่างๆ โดย มม. จะบันทึกรายละเอียดต่างๆ ที่เกี่ยวข้องกับการออกกำลังกายทุกอย่าง
เหตุใดถึงต้องมาเขียนบล๊อค
ต้องขอเกริ่นก่อนว่า ผมเป็นคนนึงที่ไม่ชอบออกกำลังกายเลย ตั้งแต่เด็กแล้ว เลยทำให้การออกกำลังทุกชนิด เป็นข้ออ้าง แต่ผมก็ชอบอยู่อย่างนึงคือการเต้น เพราะมันคือการระบายอย่างนึง แต่ผมก็ไม่ได้มีโอกาสในการเต้นมากนัก เพราะห่วงเรียน ห่วงงาน มากกว่า ซึ่ง มันเป็นอุปนิสัยที่แย่หน่อย ถ้าหากใครรู้ว่า ชาวไอทีอย่างเราๆ มักจะได้ขยับร่างกายน้อยมาก ซึ่งยิ่งทำให้ร่างกายเราสะสม ทั้งไขมัน และความขี้เกียจ ไว้ในตัวมากมาย ไอ้ความขี้เกียจเนี่ย มันกำจัดยากมาก (สำหรับผม)
อีกอย่างนึงเรื่อง ซึ่งเป็นปัจจัยหลักที่ทำให้ผม เริ่มที่อยากเขียนบล๊อคและยังได้แชร์ประสบการณ์ การออกกำลัง และพร้อมจะเริ่ม หันกลับมาดูแลตัวเอง คือ ผมเป็นผู้ป่วย เบาหวาน ชนิดที่ หนึ่ง ซึ่งเรื่องนี้ ผมทราบและรักษา มาตั้งแต่ อายุ สิบห้า ปีมันเป็นจุดหักแหหลายอย่าง ที่กว่าจะยอมรับกับการเป็นโรคประจำตัวเรื้อรัง ผมยอมรับว่าโรคนี้ มันดูไม่น่ากลัวเท่ามะเร็งหรือ โรคหัวใจ แต่ถ้าเราไม่รักษาดูแลตัวเอง โรคนี้ ก็จะเรียกหาโรคเรื้อรังอื่นๆ ต่อมาอีกมากมาย พอเวลาผ่านมา เกือบ แปดปี ซึ่งนานมากกว่าผมจะ ผ่านมันมาได้ (จะเล่าเรื่องราว ใน บล๊อคต่อไป นะครับ) พอวันนี้ ผมรู้สึกรักตัวเองมากขึ้นซึ่งการออกกำลังกายคือเป้าหมายต่อไป ที่ผมจะทำให้สำเร็จ และจึงอยากแชร์ ประสบการณ์การรักษาตัวเอง ที่ได้จากหลายๆคน ด้วยครับ
เป้าหมายในการออกกำลัง
หลายคนมีเป้าหมายในการออกกำลังไม่ต่างกันมาก ถ้าไม่เพื่อทำให้เราดูดีขึ้น ก็เพื่อให้ร่างกายแข็งแรงขึ้น การออกกำลังของผมเป้าหมายคือ การทำให้การออกกำลังเป็นงานอดิเรกที่ทำทุกวัน และเป็นชีวิตของผม ซึ่งทำให้มีความสุข นั่นคือเป้าหมายหลักที่ผมปรารถนา แต่เรื่องสุขภาพที่ดีขึ้น รวมถึง การรูปร่างที่ดูดีขึ้นนั้น เป็นเพียงผลพลอยได้ สำหรับผม เพราะสำหรับผม สุขภาพที่ดี ไม่ได้ทำเพียงแค่ออกกำลังอย่างเดียว เพราะมันรวมไปถึงการใช้ชีวิตทุกๆวันมากกว่าครับ
เอ๊ะ! แล้วผมจะเริ่มอย่างไรดี?
อันนี้เป็นคำถามที่ทำให้ผมต้องวิ่งเต้นหาข้อมูลจาก บุคคลผู้รู้ อาจารย์กูเกิล และอีกหลายแหล่ง ซึ่งก็ด้วยที่ถามเยอะเกินไป ผมเลยค่อนข้างเขว เหมือนกัน ผมเลยวิเคราะห์จากความต้องการและสรุปผลว่า ผมจะเริ่มต้นด้วย การไปออกกำลังกายด้วยความรู้สึกสนุกและจะทำให้การออกกำลังเป็นเรื่องสนุกให้มากที่สุด โดยใช้ความรู้เรื่องพฤติกรรมเข้าช่วยด้วย โดยที่จะต้องทำติดต่อกันเป็นเวลา 25 วัน ให้เกิดความเคยชิน (ข้อคิดนี้ได้มาจาก กาละแมร์ พัชรศรี - พิธีกรสาว ชื่อดัง ในประเทศไทย - จริงๆ ได้มาจากดีเจมดดำไปขอทริคนี้มาจากนาง แล้วมดดำก็มาเล่าในรายการวิทยุ) ซึ่งผมจะใช้วิธีการศึกษาด้านพฤติกรรมศาสตร์เพื่อให้เกิดการเรียนรู้และคุ้นเคยเพื่อปรับลักษณะพฤติกรรมของผม และรางวัลที่ได้คือ รูปร่าง ที่จะได้รับกลับมา ถึงแม้ต่อจากนี้ 25 วันผมจะไม่ได้รูปร่างดีแบบนายแบบ หรือพุงยังเป็นห่วงยางอยู่ แต่สิ่งหนึ่งที่ผมทำสำเร็จคือ ผมชนะใจตัวเองในการปรับเปลี่ยนการพฤติกรรมตัวเองให้ทำในสิ่งที่ดีขึ้น
สุดท้ายนี้
บทนำนี้ ผมเขียนขึ้นมาก่อนที่จะเห็นผลลัพย์ที่จะเกิดขึ้นหลังจาก 25 วันหลังจากนี้ ผมหวังว่าบล๊อคนี้จะช่วยให้อีกหลายๆคน ได้มีความรู้สึกดีในการออกกำลังกาย หรือ การจะเริ่มทำอะไรที่ท้าทาย สำหรับตัวเองแล้วไม่กล้าเริ่มครับ
ขอบคุณที่เข้ามาอ่านบล๊อคนี้นะครับ หากมีอะไรผิดพลาดประการใด ขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วยนะครับ หรือหากมีอะไรติชม สามารถคอมเม้นท์ข้างล่างได้เลยนะครับ
